Historia Balneologii
Zakład Balneologiczny w Sopocie
Zakład Balneologiczny stanowi doskonały przykład architektury kurortowej, reprezentując charakterystyczne dla uzdrowiska funkcje oraz modny styl architektury sopockiej z przełomu XIX i XX wieku. Budynek utrzymany jest w romantycznym historyzmie, wykorzystując formy neorenesansowe, neobarokowe i secesyjne, co nadaje mu niepowtarzalny urok.
Wyróżniającą się cechą architektoniczną jest reprezentacyjna i malownicza forma budynku, z charakterystyczną wieżą pełniącą funkcję latarni morskiej i punktu widokowego. Wieża skrywa w swoim wnętrzu komin, co dodatkowo podkreśla unikalność obiektu. Umiejscowiony w najbardziej reprezentacyjnej części Sopotu, Zakład Balneologiczny stanowi jedną z dominujących brył w panoramie miasta.
Szczególnie godny uwagi jest wystój hallu z witrażowym plafonem, który dodaje uroku i prestiżu temu miejscu. To tutaj, w otoczeniu eleganckich detali architektonicznych, goście mogą poczuć wyjątkową atmosferę tego uzdrowiskowego obiektu.
Wejście do zakładu balneologicznego od strony zachodniej, 1905 r.
Historia Zakładu Balneologicznego sięga 1824 roku, kiedy to Jerzy Haffner, były major i chirurg wojsk napoleońskich, wzniesie pierwszy Dom Kąpielowy oferujący ciepłe kąpiele. Sopot wówczas zaczynał kształtować swoje lecznicze tradycje, a dynamiczny rozwój uzdrowiska przyspieszył pod koniec XIX wieku. W 1901 roku Sopot uzyskał prawa miejskie, stając się jednym z najmodniejszych kurortów europejskich.
W latach 1903-1904 powstał nowy Zakład Kąpielowy, zaprojektowany przez sopockich architektów Paula Puchmuellera i Heinricha Dunkela. Budynek ten, wzniesiony w okresie intensywnego rozwoju miasta, oferował różnorodne zabiegi lecznicze, w tym ciepłe kąpiele borowinowe, solankowe, słodkowodne oraz morskie. Po zniszczeniach w czasie II wojny światowej, skrzydło wschodnie zostało odbudowane, a w 1956 roku Zakład Kąpielowy przekształcono w Zakład Balneologiczny, przyłączając go do Wojewódzkiego Zespołu Reumatologicznego im. dr Jadwigi Titz-Kosko. Dziś Zakład Balneologiczny pozostaje jednym z symboli nadmorskiego położenia i uzdrowiskowej funkcji Sopotu, kontynuując tradycję dbałości o zdrowie i dobre samopoczucie swoich gości.
Wejście do zakładu balneologicznego od strony zachodniej, 1905 r.
Turnus Rehabilitacyjny w Sopocie
Odkryj Muzealne Wnętrza Balneologii z 1904 roku
Zrekonstruowany pokój kąpielowy
Zabytkowe wyposażenie wnętrz
Reklama Zaktadu Balneologicznego, lata 30. XX w.
Pokoje kąpielowe o znaczeniu muzealnym prezentują najstarsze wnętrza Balneologii z 1904 roku w Sopocie. Zostały one starannie poddane konserwacji i rekonstrukcji, aby zachować ich historyczny charakter.
Podstawą do przywrócenia historycznej atmosfery są istniejące materiały archiwalne, takie jak fotografie, oraz specjalistyczne badania stratygraficzne. Kolory ścian, mebli i drzwi zostały dobrane na podstawie tych badań, aby oddać autentyczny wygląd pokoi z początku XX wieku.
Zabytkowe wyposażenie wnętrz pochodzi z zasobów własnych Zakładu Balneologicznego. Wizyta w tych pokojach stanowi nie tylko podróż w czasie, ale także możliwość zanurzenia się w historii rehabilitacji w Sopocie.
Doświadcz unikalnej atmosfery, gdzie tradycja spotyka się z nowoczesnością, tworząc idealne miejsce na turnus rehabilitacyjny.
Zapisz się do naszego newslettera i otrzymaj 10% zniżki!
Bezpieczne płatności